Bolek i Lolek to bohaterowie telewizyjnych dobranocek, długometrażowych filmów rysunkowych („Wielka podróż Bolka i Lolka”, 1977; „Bolek i Lolek na Dzikim Zachodzie”, 1986), a także książeczek powstałych na podstawie filmów. Te dwa sympatyczne urwisy, o nieograniczonych możliwościach, nieskomplikowanych charakterach i schematycznych rysunkach, zrobiły nieoczekiwanie międzynarodową karierę; popularne wśród najmłodszych telewidzów w całej Europie, Ameryce Północnej i Południowej, Australii, Indiach i Japonii, cieszą się sławą już od kilkudziesięciu lat.
Kiedy powstał i o czym jest Bolek i Lolek?
Narodzili się w 1964 r. w Studiu Filmów Rysunkowych w Bielsku-Białej, a ich karierę zapoczątkował krótkometrażowy film rysunkowy „Kusza”. Z biegiem lat tych krótkich filmów o Bolku i Lolku powstała prawie setka. Pracował nad nimi zespół artystów, między innymi: Władysław Nehrebecki i Leszek Mech – autorzy scenariuszy, Alfred Ledwig — twórca rysunków, Stanisław Diilz – współreżyser. Pierwszym pomysłodawcą i twórcą postaci Bolka i Lolka był Władysław Nehrebecki. Jak sam wyznał, pomysł stworzenia takich bohaterów nasunęły mu obserwacje własnych synów i ich zabaw.
Rzut oka wystarczy, aby stwierdzić, że Bolka i Lolka charakteryzuje ruch, nieustanne działanie, życie w biegu i podskokach. Ruch jest również nieodzowny dla filmu, tym bardziej filmu rysunkowego, w którym bohaterowie są niemi i tylko ich działanie posuwa akcję naprzód. Bolek i Lolek, pomysłowi i skorzy do natychmiastowego działania, mają też duże możliwości. W każdej chwili, bez trudu, realizują wszystkie swoje zachcianki, wprowadzają w życie najbardziej fantastyczne zamysły i marzenia. Dostępne są im wszelkie środki lokomocji, urządzenia techniczne, świat przed nimi stoi otworem i tylko od nich samych zależy jego zdobycie.
Podróżują po wszystkich kontynentach bez wiz, paszportów, pieniędzy i choć są dziećmi, podejmują się zadań przerastających możliwości dorosłych. I wszystko im się udaje. Weseli, nie przeżywają wielkich smutków, wręcz przeciwnie – odnoszą sukcesy napawające ich radością.
Bolek i Lolek – bracia czy koledzy?
Dwa urwisy o okrągłych twarzach różnią się między sobą:
- Bolek, starszy, dowcipkuje i kpi sobie z Lolka, robi mu różne kawały, ma więcej pomysłów, jest odważniejszy, bardziej śmiały, szybszy, zręczniejszy, działa „z mety” i nigdy nie spodziewa się klęski, słowem – szalony optymista.
- Lolek przeciwnie – mniej się śmieje, więcej czasu poświęca na zabawę, jest bardziej ostrożny, częściej się waha, dłużej rozważa i czasem przewiduje najgorsze. Grzeczniejszy, bardziej liryczny, kocha zwierzęta i przyrodę.
Uproszczony zewnętrzny i wewnętrzny rysunek postaci umyka uwadze, gdy śledzi się w filmie ciągły ruch, zaskakujące, humorystyczne sytuacje, pełne gagów i nieoczekiwanych pomysłów. Inaczej w literaturze, w książce, gdzie rządzą inne prawa, a czytelnik ma większe wymagania.
Przeniesienie przygód Bolka i Lolka z ekranu do całej serii książek uczyniło papierowymi i postacie, i przygody. Pozbawione tła, opisów i koniecznych realiów stały się one płaskie, niewiarygodne; nie zajmują uwagi czytelników.
Popularność Bolka i Lolka
Popularność Bolka i Lolka bywa też wykorzystywana w niezbyt szczęśliwych pomysłach wydawców. Wprowadzenie na przykład postaci z humorystycznego filmu do klasycznych baśni powtórzonych bez twórczej inwencji i dowcipu, jak to się dzieje w serii wydawniczej „Baśnie Bolka i Lolka”, raczej zniesławia bohaterów. Od 1974 r. w wydawnictwie „Śląsk” wydawane były książeczki z serii „Biblioteka Bolka i Lolka”. Dotychczas ukazały się:
- Orinoko (1974),
- Złote miasto Inków (1974),
- W puszczach Kanady (1975),
- Grobowiec Faraona (1975),
- Zwierzęta Serengeti (1975),
- Łowcy bizonów (1975),
- W stepach Australii (1975),
- W pustyni Gobi (1976),
- Yeti (1976),
- Poławiacze pereł (1979).
