Dewotka

De­wot­ce słu­żeb­ni­ca w czym­siś prze­wi­ni­ła
Wła­śnie na­ten­czas, kie­dy pa­cie­rze koń­czy­ła.
Ob­ró­ciw­szy się prze­to z gnie­wem do dziew­czy­ny,
Mó­wiąc wła­śnie te sło­wa: „i od­puść nam winy,
Jako my od­pusz­cza­my” – biła bez li­to­ści.
Ucho­waj, Pa­nie Boże, ta­kiej po­boż­no­ści!

WYDRUKUJ WIERSZ