Owieczka i pasterz

Strzy­gąc pa­sterz owiecz­kę nad tym się roz­wo­dził,
Jak wie­le prac po­no­si, żeby jej do­go­dził.
Że mil­cza­ła: „Nie­wdzięcz­na!” – żwa­wie ją ofuk­nie.
Więc rze­kła: „Bóg ci za­płać…, a z cze­go te suk­nie?”

WYDRUKUJ WIERSZ