Strona główna » Wiersze Juliana Tuwima » Abecadło

Abecadło

Abecadło to kapryśny i humorystyczny wiersz Juliana Tuwima, napisany w 1925 roku. Dzięki wykorzystaniu żywych obrazów i sprytnej gry słów, Tuwim tworzy zabawną historię o nauczycielu i jego uczniach, którzy uczą się alfabetu.

W całym wierszu, dowcip Tuwima błyszczy jak tworzy unikalny świat, w którym litery ożywają. Abecadło to wspaniały przykład mistrzostwa Tuwima w posługiwaniu się językiem i jego zdolności do tworzenia historii, które są zarówno zabawne, jak i edukacyjne.

Abecadło z pieca spadło,
O ziemię się hukło,
Rozsypało się po kątach,
Strasznie się potłukło:

I – zgubiło kropeczkę,
H – złamało kładeczkę,
B – zbiło sobie brzuszki,
A – zwichnęło nóżki,
O – jak balon pękło,
aż się P przelękło.
T – daszek zgubiło,
L – do U wskoczyło,
S – się wyprostowało,
R – prawą nogę złamało,
W – stanęło do góry dnem
i udaje, że jest M.

Abecadło Julian Tuwim – audiobook

 

image_pdfWYDRUKUJ WIERSZ