Wiersze Adama Mickiewicza

Dzień dobry! nie śmiem budzić, o wdzięczny widoku! Jej duch na poły w rajskie wzleciał okolice, Na poły został boskie ożywiając lice, Jak słońce na …czytaj wiersz

Litwo! Ojczyzno maja! Ty jesteś jak zdrowie, Ile cię trzeba cenić, ten tylko się dowie, Kto cię stracił. Dziś piękność twą w całej ozdobie Widzę …czytaj wiersz

„Na ukaz Jego Lwiej Mości dany do nas (z Jaskiniewska Zbójskiego, gdzie dla słabości zdrowia ma Jego Królewska Mość pobyt) do Gabinetu Ministrów, My, z …czytaj wiersz

Już był w ogródku, już witał się z gąską; Kiedy skok robiąc wpadł w beczkę wkopaną, Gdzie wodę zbierano; Ani pomyślić o wyskoczeniu. Chociaż wody …czytaj wiersz

Mówię z sobą, z drugimi plączę się w rozmowie, Serce bije gwałtownie, oddechem nie władnę, Iskry czuję w źrenicach, a na twarzy bladnę; Niejeden z …czytaj wiersz

Gdy cię nie widzę, nie wzdycham, nie płaczę, Nie tracę zmysłów, kiedy cię zobaczę; Jednakże gdy cię długo nie oglądam, Czegoś mi braknie, kogoś widzieć …czytaj wiersz

Bez serc, bez ducha, to szkieletów ludy; Młodości! dodaj mi skrzydła! Niech nad martwym wzlecę światem W rajską dziedzinę ułudy: Kędy zapał tworzy cudy, Nowości …czytaj wiersz

Jeśli chcesz, ośle, by pies kochał ciebie, Kochajże ty psa” – słowa są Lokmana. Rozumiał je nasz osieł, boć już nie był źrebię, Ale z …czytaj wiersz

Pewny rabin w Talmudzie kąpiąc się po uszy, Cierpiąc, że go pchła gryzła; w końcu się obruszy: Dalej czatować, złowił. Siedzi przyciśnięta, Kręci się, wyciągając …czytaj wiersz

Z niebieskich najrańszą piosnek Ledwie zadzwonił skowronek, Najrańszy kwiatek pierwiosnek Błysnął ze złotych obsłonek. Ja Za wcześnie, kwiatku, za wcześnie, Jeszcze północ mrozem dmucha, Z …czytaj wiersz

Hej, użyjmy żywota! Wszak żyjem tylko raz; Niechaj ta czara złota Nie próżno wabi nas. Hejże do niej wesoło! Niechaj obiega w koło, Chwytaj i …czytaj wiersz

Nie masz teraz prawdziwej przyjaźni na świecie; Ostatni znam jej przykład w oszmiańskim powiecie. Tam żył Mieszek, kum Leszka, i kum Mieszka Leszek. Z tych, …czytaj wiersz

Nieszczęśliwy, kto próżno o wzajemność woła, Nieszczęśliwszy jest, kogo próżne serce nudzi, Lecz ten u mnie ze wszystkich nieszczęśliwszy ludzi, Kto nie kocha, że kochał, …czytaj wiersz

Słuchaj, dzieweczko! – Ona nie słucha – To dzień biały! to miasteczko! Przy tobie nie ma żywego ducha. Co tam wkoło siebie chwytasz? Kogo wołasz, …czytaj wiersz

Kochanko moja! na co nam rozmowa? Czemu chcąc z tobą uczucia podzielać, Nie mogę duszy prosto w duszę przelać? Za co ją trzeba rozdrabiać na …czytaj wiersz

Kiedy rozumne, gromowładne czoło Zgiąłem przed Panem jak chmurę przed słońcem: Pan je wzniósł w niebo, jako tęczy koło, I umalował promieni tysiącem. I będzie …czytaj wiersz

Jakiż to chłopiec piękny i młody? Jaka to obok dziewica? Brzegami sinej Świtezi wody Idą przy świetle księżyca. Ona mu z kosza daje maliny, A …czytaj wiersz

Po owej porażce zwierząt Wszczął się w ich armiji nierząd. Zwolona wojenna rada; Z rady zwada: Każdy każdemu się żali, Każdy przed każdym się chwali …czytaj wiersz

Z naszych poetów Litwy jeden bard Antoni Miał trójkę koni. Pamięć ich na ówczesnym została Parnasie Tak żywa, że dziś mógłbym skryślić ich rysopis. Nie …czytaj wiersz

Dźwięk mię uderzył – nagle moje ciało, Jak ów kwiat polny, otoczony puchem, Prysło, zerwane anioła podmuchem, I ziarno duszy nagie pozostało. I zdało mi …czytaj wiersz

Chcecie wiedzieć, co cierpię, rówiennicy moi? Odmaluję najwierniej, ile pióro zdoła. Mary ja dotąd pośród pamiątek kościoła Myślą gonię i duch mój o przeszłości roi. …czytaj wiersz

Szarak, co nieraz bywał w kłopotach i trwogach, Nie tracąc serca, póki czuł się rączy, Teraz podupadł na nogach. Poczuł, że się źle z nim …czytaj wiersz

Przeszły dżdże wiosny, zbiegło skwarne lato I przykre miastu jesienne potopy, Już bruk ziębiącą obleczony szatą, Od stalnej Fryzów nie krzesany stopy. Więzieni słotą w …czytaj wiersz

Teraz tyle samobójstw, że czyhają straże Nad rzeką. Niech no człowiek się pokaże, Co na afisze nie patrzy I od korzenników bladszy, Niedbale utrzewiczony I …czytaj wiersz

Kochanek, druhów! ileż was spotkałem! Ileż to oczu jak gwiazd przeleciało! Ileż to rączek tonąc uściskałem! A serce? – nigdy z sercem nie gadało! Wydałem …czytaj wiersz

Rzeczpospolita żabska wodami i lądem Szerzyła się od wieku, a stała nierządem. Tam każda obywatelka, Mała czy wielka, Gdzie chciała, mogła skakać, Karmić się i …czytaj wiersz