Abecadło
Abecadło z pieca spadło, O ziemię się hukło, Rozsypało się po kątach, Strasznie się potłukło: I – zgubiło kropeczkę, H – złamało kładeczkę, B – …czytaj wiersz
Abecadło z pieca spadło, O ziemię się hukło, Rozsypało się po kątach, Strasznie się potłukło: I – zgubiło kropeczkę, H – złamało kładeczkę, B – …czytaj wiersz
Murzynek Bambo w Afryce mieszka , czarną ma skórę ten nasz koleżka. Uczy się pilnie przez całe ranki Ze swej murzyńskiej pierwszej czytanki. A gdy …czytaj wiersz
Miauczy kotek: miau! – Coś ty, kotku, miał? – Miałem ja miseczkę mleczka, Teraz pusta jest miseczka, A jeszcze bym chciał. Wzdycha kotek: o! – …czytaj wiersz
Stoi na stacji lokomotywa, Ciężka, ogromna i pot z niej spływa: Tłusta oliwa. Stoi i sapie, dyszy i dmucha, Żar z rozgrzanego jej brzucha bucha: …czytaj wiersz
Biega, krzyczy pan Hilary: „Gdzie są moje okulary?” Szuka w spodniach i w surducie, W prawym bucie, w lewym bucie. Wszystko w szafach poprzewracał, Maca …czytaj wiersz
Halo, halo! Tutaj ptasie radio w brzozowym gaju, Nadajemy audycję z ptasiego kraju. Proszę, niech każdy nastawi aparat, Bo sfrunęły się ptaszki dla odbycia narad: …czytaj wiersz
Sterczy w ścianie taki pstryczek, Mały pstryczek-elektryczek, Jak tym pstryczkiem zrobić pstryk, To się widno robi w mig. Bardzo łatwo: Pstryk – i światło! Pstryknąć …czytaj wiersz
Zasadził dziadek rzepkę w ogrodzie, Chodził te rzepkę oglądać co dzień. Wyrosła rzepka jędrna i krzepka, Schrupać by rzepkę z kawałkiem chlebka! Więc ciągnie rzepkę …czytaj wiersz
Płacze pani Słowikowa w gniazdku na akacji, Bo pan Słowik przed dziewiątą miał być na kolacji, Tak się godzin wyznaczonych pilnie zawsze trzyma, A już …czytaj wiersz
Był sobie słoń, wielki – jak słoń. Zwał się ten słoń Tomasz Trąbalski. Wszystko, co miał, było jak słoń! Lecz straszny był zapominalski. Słoniową miał …czytaj wiersz
Miała babcia kurkę, Kurkę-złotopiórkę, Wesołą kokoszkę, Zwariowaną troszkę. Kiedyś jej ta kurka Uciekła z podwórka. Babcia za nią truchtem drepce, „Wracaj” – krzyczy… – „A …czytaj wiersz
Julian Tuwim (1894-1953) - wybitny polski poeta, satyryk, tłumacz poezji rosyjskiej i francuskiej, autor wielu tomików poezji i poematu Kwiaty polskie (1949).
Dla dzieci Tuwim wydał kilka zbiorów wierszy, przełożył bajki Aleksandra Puszkina, między innymi:
Dla dzieci zaczął pisać tuż przed II wojną światową, choć jako poeta debiutował już w 1913 r. (pierwszy tomik wierszy Czyhanie na Boga - wydał w 1918 r.). Dla dzieci zaczął tworzyć jednocześnie z Janem Brzechwą (zobacz: „Kaczka dziwaczka”).
W 1938 r. ukazały się zbiory wierszy:
Obaj poeci wprowadzili do poezji dla dzieci dowcip, humor i satyrę, a zabawę słowami doprowadzili do absurdu i nonsensu, aby tym jaśniej ukazać ich prawdziwe znaczenie i barwę.
Wiersze Tuwima częściej bywają liryczne, ale i ten poeta także chce czytelnika rozśmieszyć. Zabawni i niezwykli bohaterowie jego utworów, jak np. śpiewak pan Tralaliński, tyciuteńki człowieczek - pan Maluśkiewicz, Słoń Trąbalski, Murzynek Bambo i pan Hilary pozostają na długo w pamięci. Wiersze te wielu Polaków zna na pamięć.
Najbardziej popularne zbiorki utworów dla dzieci to: