120 przygód koziołka Matołka
Wszystkie mądre polskie kozy, By je zliczyć, nie mam siły! Na naradę się zebrały I rzecz taką uchwaliły: „W sławnym mieście Pacanowie Tacy sprytni są …czytaj wiersz
Wszystkie mądre polskie kozy, By je zliczyć, nie mam siły! Na naradę się zebrały I rzecz taką uchwaliły: „W sławnym mieście Pacanowie Tacy sprytni są …czytaj wiersz
Czemu tak łzy ronisz, dziewczyno droga, Czemu tak serdecznie płaczesz u proga? Chodź, najmilsza Zosiu, cudna panienko, Ucieszymy ciebie naszą wojenką. Pójdziesz sobie z nami …czytaj wiersz
Nić złotą wciąż przędzie z tęsknoty Królewna, jak lilia biała, Co na kochanka czekała. Królewicz przygonił złoty, A ona patrzy w swój sen I mówi, …czytaj wiersz
Z oczyma łez pełnymi W zachodu idę krew I błogosławię ziemi, Szumowi zbóż i drzew. Przyszedłem tu z daleka, Gdzie słońce jest bez krwi, Gdzie …czytaj wiersz
Czy też pamiętasz, stary mój zegarze, Jak w słońce twojej tarczy patrzył żak I marzył o tym, o czym ja dziś marzę? Czy też pamiętasz? …czytaj wiersz
Kiedym był mały, przed laty, Kochałem wiśniowe kwiaty, Kwiaty kochałem wiśniowe, Śniegiem lecące na głowę. Kiedy przejrzały me oczy, Gwiazdy kochałem w przeźroczy I była …czytaj wiersz
Kornel Makuszyński (1884-1953) - pisarz „ze słońcem w herbie”; o niepowtarzalnych, indywidualnych cechach twórczości, takich jak: humor, wiara w szlachetność i dobroć ludzkiego serca, w zbawienną rolę i moc uśmiechu.
Pierwszy tom prozy wydal w 1909 r. pod znamiennym tytułem Rzeczy wesołe. Był autorem humoresek, felietonów, poezji, piosenek żołnierskich i utworów dla dzieci: fantastycznych baśni, historyjek obrazkowych i powieści.
Kornel Makuszyński posiadał szczególny rodzaj humoru, często zaprawiony łezką. W jego utworach dla młodzieży szlachetność zawsze zostaje nagrodzona, uśmiech czyni cuda, zło w ludziach pochodzi jedynie z nędzy i nieszczęścia, a optymistyczne historyjki opowiedziane są z humorem, w zabawnym stylu.
Pisarz, niezwykle popularny w latach międzywojennych, w 1926 r. otrzymał Państwową Nagrodę Literacką, w 1937 r. został członkiem Polskiej Akademii Literatury. Był honorowym obywatelem Zakopanego, gdzie mieszkał na stale od 1944 r. Tam zmarł i został pochowany na miejscowym cmentarzu.
Dla dzieci i młodzieży napisał:
Wiele z tych książek ekranizowano („Jacek i Placek”, „Koziołek Matołek”, „Panna Ewa” i „Szatan z siódmej klasy”).