Bocian
Bociek, bociek leci! Dalej, żywo, dzieci! Kto bociana w lot wyścignie, Temu kasza nie ostygnie. Kle, kle, kle, kle, kle! Bociek dziobem klaska: — Wyjdźcież, …czytaj wiersz
Bociek, bociek leci! Dalej, żywo, dzieci! Kto bociana w lot wyścignie, Temu kasza nie ostygnie. Kle, kle, kle, kle, kle! Bociek dziobem klaska: — Wyjdźcież, …czytaj wiersz
Wiersz „Co słonko widziało” autorstwa Marii Konopnickiej opowiada o codziennym życiu mieszkańców wsi, które nie jest zauważane przez słońce. W trakcie swojego biegu po niebie, …czytaj wiersz
Dziadek dzisiaj przyjdzie, W wielkim krześle siędzie, Śliczne mi powieści Opowiadać będzie. Pal mi się, ogieńku! Pal mi się wesoło! Wy, złote iskierki, sypcie mi …czytaj wiersz
Jabłoneczka biała Kwieciem się odziała; Obiecuje nam jabłuszka, Jak je będzie miała. Mój wietrzyku miły, Nie wiej z całej siły, Nie otrącaj tego kwiecia, Żeby …czytaj wiersz
Jesienią, jesienią Sady się rumienią; Czerwone jabłuszka Pomiędzy zielenią. Czerwone jabłuszka, Złociste gruszeczki Świecą się jak gwiazdy Pomiędzy listeczki. Pójdę ja się, pójdę Pokłonić jabłoni, …czytaj wiersz
Czy to bajka, czy nie bajka, Myślcie sobie, jak tam chcecie. A ja przecież wam powiadam: Krasnoludki są na świecie. Naród wielce osobliwy. Drobny, — …czytaj wiersz
Po tym ciemnym boru Kukułeczka kuka, Z ranka do wieczora Gniazdka sobie szuka. Kuku! Kuku! Gniazdka sobie szuka. — A ty, kukułeczko, Co na drzewach …czytaj wiersz
U chomika w gospodzie Siedzą muchy przy miodzie. Siedzą, piją koleją I z pająków się śmieją. Podparły się łapkami Nad pełnymi kuflami. Zagiął chomik żupana, …czytaj wiersz
Naznosimy piasku, nazwozim kamieni Zbudujemy domek z drzwiczkami do sieni Zbudujemy domek z jasnymi oknami, Żeby złote słonko świeciło nad nami A nad naszym domkiem …czytaj wiersz
Nasza Hania pustak wielki, Same harce i figielki, Same śmiechy, same psoty; W całym domu głosek złoty, Jak skowronek nam podzwania… — Wielki pustak nasza …czytaj wiersz
Niezapominajki to są kwiatki z bajki! Rosną nad potoczkiem, patrzą rybim oczkiem. Gdy się płynie łódką, Śmieją się cichutko I szepcą mi skromnie: „Nie zapomnij …czytaj wiersz
W naszym ogródeczku Są tam śliczne kwiaty: Czerwone różyczki I modre bławaty. Po sto listków w róży, A po pięć w bławacie; Ułożę wiązankę I …czytaj wiersz
Pan Zielonka, co nad stawem Mieszka sobie żabim prawem, Ma rodzinę wcale sporą: Dzieci pono aż pięcioro. Już od dziada i pradziada Wielkie Bagno tu …czytaj wiersz
Daneczkowi, choć tak mały, Dziwnie ciasne się zdawały Bielonego domku ściany, Dziwnie niski dach słomiany, Więc pomyślał: „Wiem, co zrobię, No i poszedł.- Stał nad …czytaj wiersz
Patataj, patataj, pojedziemy w cudny kraj! Tam gdzie Wisła modra płynie, Szumią zboża na równinie, Pojedziemy, patataj… A jak zowie się ten kraj?
— Pucu! Pucu! Chlastu! Chlastu! Nie mam rączek jedenastu, Tylko dwie mam rączki małe, Lecz do prania doskonałe. Umiem w cebrzyk wody nalać, Umiem wyprać… …czytaj wiersz
Co to się tak rusza nisko? — To, dziateczki, jest mrowisko. Czyście nigdy nie widziały, Jak ten naród żyje mały? O, to światek jest ciekawy! …czytaj wiersz
Jasne słonko, mroźny dzień, A saneczki deń, deń, deń. A koniki po śniegu Zagrzały się od biegu. Jasne słonko, mroźny dzień, A saneczki den, den, …czytaj wiersz
Moja mamo! Z tą laleczką Nie wytrzymam chyba dłużej! Ciągle stoi przed lusterkiem, Ciagle tylko oczki mruży. To się muska, to się puszy, To sukienki …czytaj wiersz
W wierszu „Stefek Burczymucha” autorstwa Marii Konopnickiej, przedstawiony jest młody chłopiec, który przejawia wiele odwagi i nieustraszoności w obliczu niebezpieczeństwa. Stefek, pełen pewności siebie, deklaruje, …czytaj wiersz
Dalej raźno, dalej wkoło, Dalej wszyscy wraz! Wszak wyskoczyć i zaśpiewać Umie każdy z nas. Graj nam, skrzypku, krakowiaka, A zaś potem kujawiaka I mazura …czytaj wiersz
— A kto ciebie, śliczna tęczo, Siedmiobarwny pasie, Wymalował na tej chmurce Jakby na atłasie? — Słoneczko mnie malowało Po deszczu, po burzy; Pożyczyło sobie …czytaj wiersz
Kiedy czytam w mym ogródku, Kiedy szemrzą trawy, drzewa, Wtedy słyszę – po cichutku Coś w gęstwinie wonnej śpiewa… Coś ci śpiewa, coś – ci …czytaj wiersz
Nieraz sobie myślę o tem, Czem ja będę jak urosnę? Czy kuć będę w kuźni młotem, Czy obrabiać piłą sosnę? Czy też może własną grzędę …czytaj wiersz
Wiersz „Zła zima” Marii Konopnickiej opisuje surową, zimną i wietrzną porę roku. Zima, przedstawiona jako zła, przynosi nieprzyjemne doznania, takie jak mroźne powiewy wiatru, szczypiący …czytaj wiersz
A widzicie wy zmarzlaka, Jak się to on gniewa; W ręce chucha, pod nos dmucha, Piosenek nie śpiewa. – A czy nie wiesz, miły bracie, …czytaj wiersz
Maria Konopnicka, pseudonim Jan Sawa (1842-1910) - popularna poetka, świetna nowelistka, autorka wierszy, piosenek i baśni dla dzieci. Nazywano ją „pieśniarką ludu polskiego”, „orędowniczką skrzywdzonych”.
Konopnicka urodziła się w czasach, gdy kraj nasz wymazany był z mapy świata, gdy tępione były wszelkie przejawy polskiej tradycji. Dlatego Polsce, ludowi polskiemu i polskim dzieciom poświęciła całe swoje życie.
Maria Konopnicka zajmowała się pisarstwem i działalnością społeczną, służąc podtrzymaniu polskości i pielęgnowaniu tradycji narodowych. Jest autorką Roty - pieśni z muzyką Feliksa Nowowiejskiego, która stała się jakby drugim hymnem narodowym.
Utwory Marii Konopnickiej przetłumaczono na ponad 20 języków, a imię poetki noszą setki towarzystw polonijnych na świecie. Dla Polonii jej twórczość to łącznik z rodzinnym domem i ojczystym krajem. Dzieciom najlepiej znane są książki: