Zmor­do­wał się na ko­niec ten, co baj­ki pra­wił,
Żeby więc do ostat­ka słu­cha­czów za­ba­wił,
Rzekł: „Po­wiem jesz­cze jed­ną,, o któ­rej nie wie­cie:
Baj­ka po­szła w wę­drów­kę; wę­dru­jąc po świe­cie
Za­szła w lasy głę­bo­kie; okrut­ni i dzi­cy
Na­pa­dli jaz ha­ła­sem wiel­kim roz­bój­ni­cy,
A wi­dząc, że ubra­na bar­dzo pod­le była,
Zdar­li suk­nie – aż z baj­ki Praw­da się od­kry­ła.”

image_pdfWYDRUKUJ WIERSZ