Strona główna » Wiersze Ignacego Krasickiego » Paw i orzeł

Paw i orzeł

Paw się dął, szkl­nią­ce pió­ra gdy wspa­nia­le to­czył.
Orzeł, gór­nie bu­ja­jąc, gdy go w lo­cie zo­czył,
Roz­śmiał się i prze­le­ciał. Wrza­snął paw – w śmiech pta­cy.
„Nie zna­ją się – po­wta­rzał- na rze­czach, pro­sta­cy.”
„Zna­ją się – rzekł mu orzeł – wdzięk ce­nić umie­ją,
Ale gar­dzą przy­sa­dą i z dum­nych się śmie­ją.”

image_pdfWYDRUKUJ WIERSZ