Stary pies i stary sługa

Póki go­nił za­ją­ce, póki kacz­ki zno­sił,
Kasz­tan, co chciał, u pana swo­je­go wy­pro­sił.
Zsta­rzał się. Aż z owe­go pań­skie­go pie­ści­dła
Psi­sko sta­re, nie­zdat­ne, od­da­no do by­dła.
Wi­dząc, że pies nie­bo­rak ob­li­zu­je ko­ści,
Żywił go sta­ry sza­farz, nie­gdyś pod­sta­ro­ści.

WYDRUKUJ WIERSZ